افسردگی فصلی (Seasonal Affective Disorder) نوعی اختلال در خلقوخوی فرد است که تقریبا شبیه همان افسردگی (depression) است، با این تفاوت که افسردگی فصلی تنها در برخی فصول سال رخ میدهد و با تغییر فصل برطرف میشود. این نوع افسردگی بهطور معمول در اواخر پاییز و اوایل زمستان شروع میشود و با فرا رسیدن فصل بهار و تابستان از بین میرود. البته افسردگی فصلی در ماههای تابستانی نیز ممکن است رخ بدهد، اما شیوع آن کمتر از ماههای زمستانی است.
این نوع افسردگی معمولا بهعنوان اختلالی جداگانه از انواع دیگر افسردگی در نظر گرفته نمیشود. افسردگی فصلی، مدلی از افسردگی است که در فصول خاصی عود میکند و در واقع الگویی تکرارشونده را نمایش میدهد. برای تشخیص افسردگی فصلی، افراد باید حداقل به مدت 2 سال نشانههای کامل افسردگی غیرفصلی را در فصلهای خاصی (زمستان یا تابستان) در خود مشاهده کنند، بهطوری که این نشانهها فقط در آن فصول تکرار شوند.
بسیاری از ما نشانههای افسردگی را میشناسیم. البته هر تغییری در خلقوخو بهعنوان افسردگی قلمداد نمیشود، اما بهطور کلی نشانههای زیر در افراد افسرده مشاهده میشوند:
اگر نشانههای افسردگی فصلی را با افسردگی غیرفصلی مقایسه کنید، میبینید که تقریبا همان نشانهها در هر دو وجود دارند. افرادی که در ماههای زمستانی دچار افسردگی میشوند، اغلب نشانههای زیر را دارند:
جنسیت: زنان چهار برابر بیشتر از مردان دچار افسردگی فصلی میشوند.
عوامل جغرافیایی: افرادی که در فاصلهی دورتری از خط استوا زندگی میکنند، بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به افسردگی فصلی هستند. بهعنوان مثال، تعداد مبتلایان به افسردگی فصلی در فلوریدا نسبت به انگلستان یا آلاسکا 1 به 9 است.
سابقهی خانوادگی: افرادی که در خانوادهشان سابقهی ابتلا به هر نوع افسردگی وجود دارد، بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به افسردگی فصلی قرار دارند.
داشتن افسردگی یا اختلال دوقطبی: کسانی که به افسردگی یا اختلال دوقطبی مبتلا هستند، بهراحتی در معرض افسردگی فصلی نیز قرار میگیرند. در این حالت، علائم افسردگی در فصول خاصی تشدید میشود.
سن و سال: احتمال ابتلا به افسردگی فصلی در جوانان نسبت به سالمندان بیشتر است. این اختلال حتی در کودکان و نوجوانان نیز گزارش شده است.
دلایل افسردگی فصلی تقریبا ناشناخته است. با این حال، پژوهشهایی در این زمینه انجام شده است که سرنخهایی زیستشناختی از این اختلال به دست میدهد.
برای درمان افسردگی فصلی چهار نوع درمان مهم وجود دارد:
داروهایی موسوم به بازدارندههای بازجذب سروتونین (SSRI) که برای درمان افسردگی بهکار میروند، در درمان افسردگی فصلی نیز موثر هستند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) بهجز این داروها، داروی بوپروپیون (bupropion) را نیز برای درمان این نوع افسردگی تایید میکند. با این حال، به یاد داشته باشید هرگز، هرگز بدون مشورت با پزشک از این داروها یا هیچ داروی دیگری استفاده نکنید. همانند دیگر داروها، این بازدارندهها نیز عوارض جانبی خطرآفرینی دارند. پزشک شما با توجه به شرایطتان، داروی مناسب را برایتان تجویز خواهد کرد.
از دههی هشتاد میلادی تاکنون، نوردرمانی بهعنوان درمان اصلی افسردگی فصلی بهکار رفته است. این نوع درمان به این صورت است که فرد برای جبران نور آفتاب (که در ماههای پاییز و زمستان کاهش مییابد)، در معرض جعبهی نور مصنوعی درخشانی قرار میگیرد. این فرد باید هر روز بهمدت 20 تا 60 دقیقه در مقابل این نور بنشیند و از 10,000 واحد نور فلورسنت سفید که از این جعبههای نورانی ساطع میشود، بهرهمند شود. با این کار، علائم افسردگی فصلی بهطور قابل توجهی بهبود مییابند. این جعبههای نورانی بهطور معمول فیلترهایی برای جدا کردن اشعهی فرابنفش دارند و نور آنها 20 برابر بیشتر از نور عادی محیط داخلی منزل است. این کار باید از اوایل پاییز تا اوایل فصل بهار تقریبا هر روز انجام شود.
رفتار درمانی شناختی (CBT)، نوعی رواندرمانی است که در بهبود افسردگی فصلی موثر است. این نوع درمان بر روشهای رفتار درمانی شناختی، مانند شناسایی افکار منفی و جایگزین کردن آنها با افکار مثبت متکی است. در کنار این روش، شیوهای که به آن فعالسازی رفتاری گفته میشود نیز بهکار میرود. هدف از فعالسازی رفتاری این است که به فرد کمک کند فعالیتهایی را که برایش جذاب و لذتبخش هستند، شناسایی کند. به این ترتیب فرد میتواند روزهای زمستانی را بهراحتی بگذراند.
در حال حاضر، مصرف مکمل ویتامین D بهعنوان یک درمان موثر برای افسردگی فصلی در نظر گرفته نشده است. دلیل مصرف این مکمل، این است که سطح اندازهگیری شدهی این ویتامین در افراد مبتلا به افسردگی فصلی، بسیار پایین بوده است. کمبود این ویتامین معمولا به دلیل این است که در رژیم غذایی به اندازهی کافی ویتامین D وجود ندارد یا اینکه فرد به اندازهی کافی در معرض نور خورشید قرار نمیگیرد. با این حال شواهد متناقضی درمورد تاثیر آن وجود دارد. در حالیکه برخی مطالعات حاکی از آن است که مصرف مکمل ویتامین D به اندازهی نوردرمانی موثر بوده است، برخی مطالعات دیگر نشان دادند که مصرف این ویتامین در بهبود افسردگی فصلی افراد هیچ تاثیری نداشته است.
مطالعات و پژوهشهایی در راستای پیشگیری، تشخیص و درمان این نوع افسردگی در دست انجام است. هدف این پژوهشها، بررسی و مطالعهی بیماران و پیگیری آنها طی دورههای آزمایشی به منظور یافتن داروها و روشهای درمانی موثر است. امید است انجام این پژوهشها به یافتن شیوههای موثرتری برای درمان افسردگی، از جمله افسردگی فصلی منجر شود.
این درمانها ممکن است گاهی به تنهایی انجام شوند یا ترکیبی از آنها مورد استفاده قرار بگیرد.