اختلال ضعف اراده، همچنین به عنوان ابولیا شناخته می شود، وضعیتی است که انگیزه کاهش یافته است. به طور کلی، ابولیا به نوعی بی حسی اطلاق می شود که به عنوان یک نتیجه از بیماری ایجاد می شود ، به ویژه بیماری که بر مغز اثر می گذارد.
اراده یک نیروی درونی برای آغاز یک هدف و برنامه، دنبال کردن و رسیدن به آن. است. همچنین می توان گفت اراده غلبه بر نیروهای منفی است که انسان را از دنبال کردن هدف بار می دارد. مثلا یک نوع از اراده ،غلبه بر پر خوری است ، نوع دیگر اراده ترک مواد مخدر و کنترل میل و هوس برای شروع مجدد مصرف آن است. اراده همچنین شامل کنترل خشم غلبه بر خستگی و بی حوصلگی و غلبه بر کلیه نیروهای منفی است.
اختلال روانی ضعف اراده یا ابولیا (aboulia) به عدم تمایل به فعالیت، نداشتن انگیزه کافی برای انجام کارها، مشکل در تصمیم گیری، مشکل در ارتباط با دیگران و برخی اختلالات اعصاب، گفته می شود.
در اغلب موراد اختلال ضعف اراده، ارثی است و به همین دلیل، ممکن است در دوران کودکی فرد ظاهر شود.
همانطور که مشخص است، افراد مبتلا به این اختلال روانی در تصمیم گیری ها و به خصوص عمل به تصمیمات شان دچار مشکل می باشند و عموما منفعل عمل می کنند.
افراد با اراده، عزمی جدی برای مقابله با مشکلات، رفع نواقص و تحقق برنامه ریزی های شان دارند، و در نقطه مقابل افراد دارای ضعف اراده، معمولا منفعل عمل می کنند و تصمیم گیری هایشان فقط روی کاغذ می ماند و به مرحله اجرا نمی رسد و یا با کندی و تاخیر پیش خواهد رفت.
افراد مبتلا به این اختلال روانی، از نشانه هایی برخوردار می باشند که مهم ترین آنها عبارتند از:
بی انگیزگی در انجام کارها
افراد مبتلا به ابولیا، انگیزه ای برای عملی کردن تصمیمات شان نداشته و نسبت به انجام فعالیت های گروهی و انفرادی اشتیاقی ندارند و برای انجام مسئولیت های خود با سختی مواجهه می شوند.
روحیه ضد اجتماعی
انزوا را نیز می توان از جمله نشانه های افراد مبتلا به اختلال ضعف اراده دانست.
این افراد به ندرت به دیگران علاقه مند می شوند و عمدتا بی تفاوت هستند، از صمیمی شدن اجتناب می کنند و همان ارتباطات ضعیف شان نیز، با افراد محدودی برقرار است.
عدم علاقه به اظهار نظر
این دسته از افراد در موضوعات مختلف، علاقه ای به بیان نظرات و سلیقه شخصی شان ندارند.
اختلال در تصمیم گیری یا برنامه ریزی
افراد دارای ضعف اراده، در تصمیم گیری های خود دچار تردید می شوند و نمی توانند تصمیم مناسبی اتخاذ کنند و این موضوع در خصوص برنامه ریزی برای امور شخصی یا حرفه ای شان نیز صدق می کند.
نهایتا اگر بتوانند تصمیم صحیحی بگیرند و برنامه ریزی مناسبی نیز داشته باشند، در خصوص اقدام به اجرایی کردن آنها دچار ضعف و دشواری می شوند.
اختلالات خواب، بی اشتهایی، خستگی مزمن، حافظه ضعیف و ضعف در خلق و خو، از دیگر نشانه های ابتلا به ابولیا می باشد.
بی تفاوتی
عدم علاقه یا انگیزه در انجام کارها؛ در مورد انجام کارها مشتاق نیستند و دشواری در تکمیل پروژه ها یا وظایف مهم دارند.
همچنین افراد مبتلا به ابولیا، دچار موارد زیر نیز هستند:
آسیب مغزی یا زوال عقل ممکن است عملکرد طبیعی مغز را مختل کند و موجب بروز ابولیا شود. به نظر می رسد آسیب به نورون های عصبی لوب های جلویی مغز که بر سیستم دوپامینرژیک تاثیر می گذارند، علت ابتلا است . سیستم دوپامینرژیک سیستم شیمیایی تولید شده در مغز را توصیف می کند که احساسات مثبت شادی و رضایت را به وجود می آورد. بنابراین ممکن است که بازخورد مثبت مختل شود، که شامل انگیزه کم برای سعی در دستیابی به چیزهایی است که شخص را خوشحال می کند.
اکثر افرادی که علائم abulia را تجربه می کنند و یکی از شرایط زیر را تجربه کرده اند.
بسیاری از آسیب های عصب شناسی، با ضعف اراده مرتبط هستند.
تشخیص ابولیا ممکن است کمی طول بکشد. اختلال ضعف اراده از طریق سوابق پزشکی که جزئیات احساسات و اعمال فردی که ممکن است ابولیا را داشته باشد، و همچنین سوابق مشاهدات توسط دوستان و عزیزان تشخیص داده می شود . پزشک شما ممکن است در طی جلسات سوال های بیشتری بپرسد و مشاهدات بالینی داشته باشد. در برخی موارد از ابولیا، سی تی اسکن مغز یا اسکن مغزی MRI می تواند ضایعات مغزی موضعی مانند سکته مغزی، یکی از علل اصلی ابولا را تشخیص دهد.
برخی از درمان های پزشکی و درمانی برای مدیریت ابولا وجود دارد. داروهایی که بر روی سیستم دوپامینرژیک بدن تاثیر می گذارند و باعث اختلال در ابولیا می شوند، نتایج مثبتی را در مورد علائم عینی ابولیا نشان می دهند.
توانبخشی شناختی می تواند در بهینه سازی مهارت های تفکر کمک کند که ممکن است ابولا را بهبود بخشد. فیزیوتراپی می تواند به شروع فعالیت بدنی کمک کند و احتمالا سبب افزایش انگیزه در افراد مبتلا به این بیماری شود. مشاوره خانوادگی می تواند ارتباطات را بهبود بخشد.