گاهی اوقات رویاپردازی ناسازگار به عنوان اختلال رویاپردازی شناخته می شود. رویاپردازی ناسازگار شرایطی را توصیف می کند که در آن فرد به طور مرتب رویاهایی را در نظر مجسم میکند. درنتیجه این رفتار، شدیداً حواس فرد را پرت می کند. فرد ممکن است از انجام وظیفه دست بکشد. این رویا پردازی ها در اثر رویدادها یا محرک های واقعی مانند سر و صدا، بو، موضوع گفتگو یا فیلم ایجاد شود.
ممکن است رویاپردازان ناسازگاراز واقعیت جدا شده و خود را به طور کامل در رویاپردازی خود غرق کنند. ممکن است ناخودآگاه رفتار را انجام دهند یا با شخصیت های رویای خود گفتگو کنند. محتوای رویاپردازی ها می تواند بسیار مفصل و خارق العاده باشد.
فردی که تمایل به رویاپردازی در روزمره دارد، ممکن است یک یا چند نشانه داشته باشد، اما لزوما همه آنها با هم وجود ندارد. علائم معمول عبارتند از:
رویاپردازی تخیلی بسیار واضح با شخصیت خود و دیگر ویژگی های شگفت انگیز داستان مانند
فرد می تواند یک یا چند مورد از این علائم را نشان دهد.
رویاپردازی های ناسازگار می تواند آنقدر همه جانبه و طولانی باشد که فرد از دنیای اطراف خود جدا شود. و درنتیجه بر روابط، عملکرد شغلی یا مدرسه ای، خواب و زندگی روزمره او تاثیر منفی بگذارد. مطالعات انجام شده بر روی دانشجویان پزشکی نشان داده است افرادی که رویاپردازی ناسازگار داشتند، معدلشان به میزان قابل توجهی کاهش داده اند.
رویاپردازان ناسازگار ممکن است 4.5 ساعت از روز خود را با حواس پرتی رویاهای خود بگذرانند. آنها ممکن است آنقدر با دنیای درونی خود جذب شوند که پایه گذاری در واقعیت سخت تر شود. به دلیل ماهیت فراگیر، ممکن است افراد از روابط و مسئولیت های خود در دنیای واقعی غفلت کنند. این رویاپردازی افراطی می تواند باعث ناراحتی احساسی شوند. متاسفانه، علیرغم تمایل شدید به رویاپردازی، مردم پس از انجام این کار عموماً از نظر روحی بدتر می شوند.
به طور کلی، افرادی که خیال پردازی می کنند به احتمال زیاد دچار مشکل خواب می شوند. خواب ضعیف می تواند باعث محرومیت از خواب شود. که این امر توانایی تمرکز و توجه فرد را مختل می کند. این امر ممکن است توضیح دهد که چرا یک شب اختلال خواب با یک روز رویاپردازی ناسازگار دنبال می شود.
یکی دیگر از علائم رویاپردازی ناسازگار، نیز با اختلالات خواب مرتبط است. سرانجام، برخی از شرایط سلامت روانی مرتبط با رویاپردازی ناسازگار مانند اضطراب و افسردگی، با خواب ضعیف همراه است.
رویاپردازی بخشی عادی از وجود و ماهیت افراد است. اینگونه رویا پردازی معمولاً دلپذیر هستند، اگرچه گاهی اوقات می توانند آزاردهنده باشند. در حالی که آنها می توانند ما را از انجام وظیفه خود منحرف کنند، چندین مزیت را ارائه می دهند. مانند توانایی برنامه ریزی رویدادهای آینده، رهایی از ملالت، یافتن معنا در داستان زندگی و افزایش خلاقیت.
در حالی که رویاپردازی های ناسازگار نیز می تواند خوشایند باشد. اما احتمالاً شامل موضوعات خشونت، قدرت، کنترل، رابطه جنسی، اسارت، یا سناریوهای نجات و فرار است. برخلاف رویاپردازی های سنتی، رویاپردازی های ناسازگار معمولاً وارد حوزه خیال می شوند.
سرانجام، رویاپردازی معمولی کاملاً در ذهن رخ می دهد. در حالی که خیال پردازی ناسازگارانه یک تجربه همه جانبه است که اغلب با حرکات تکراری، حالات صورت یا کلامی همراه است.
کارشناسان هنوز نمی دانند چه چیزی باعث ایجاد رویاپردازی ناسازگار می شود. و هیچ روش رسمی برای تشخیص وجود ندارد. در حالی که این بیماری با اضطراب اجتماعی یا آسیب های قبلی مرتبط است. ممکن است افراد بدون هیچ گونه آسیب قبلی به خیال پردازی ناسازگار دچار شوند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خیال پردازان ناسازگار در دوران کودکی تمایل به تخیل فعال داشتند.
محققان اولیه برای مطالعه بیشتر و تعریف ویژگی های MD ، آزمایشی موسوم به مقیاس رویاپردازی ناسازگار (MDS) ایجاد کردند. این خودارزیابی 14 قسمتی می تواند به پزشکان کمک کند تا بفهمند آیا فردی از رویاپردازی ناسازگار رنج می برد یا خیر. یک فرد شدت و فراوانی علائم خود را ارزیابی می کند و به سوالات زیر پاسخ می دهد:
با توجه به ماهیت علائم، رویاپردازی ناسازگارانه را می توان با اسکیزوفرنی اشتباه گرفت. با این حال، این شرایط بسیار متفاوت است. مهمتر از همه افرادی که رویاپردازی ناسازگار را تجربه می کنند می دانند که رویاپردازی آنها واقعی نیست. در حالی که افرادی که دارای اختلالات مانند اسکیزوفرنی هستند در تشخیص واقعیت از خیال با مشکل مواجه هستند.
با این حال، بین رویاپردازی ناسازگار و سایر شرایط همپوشانی وجود دارد. افراد مبتلا به رویا پردازی ناسازگار علائم افسردگی، اضطراب عمومی، اضطراب اجتماعی و تفکیک را بیشتر نشان می دهند. همچنین آنها بیشتر به اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) ، وسواس فکری- عملی (OCD) و افسردگی مبتلا هستند.
هیچ روش استانداردی برای تشخیص افکار پوچ وجود ندارد. سومر رویاپردازی ناسازگار (MDS) را پیشنهاد داد. این مقیاس می تواند تعیین کند که آیا شخص رویاپردازی را توسعه می دهد یا خیر.
MDS یک مقیاس 14 بخشی است و این پنج ویژگی کلیدی رویاپردازی را نمره دهی می کند:
رویاپردازی ناسازگار یک اختلال روانشناسی نیست؛ زیرا افرادی که خیال پردازی می کنند متوجه و آگاه هستند که خیالشان واقعی نیست.
بعضی از افرادی که خیال پردازی را تجربه می کنند موارد زیر را نیز تجربه می کنند:
هیچ روش درمانی رسمی برای رویاپردازی ناسازگار وجود ندارد. فلووکسامین، دارویی که معمولاً برای درمان OCD تجویز می شود، در مطالعه موردی یک بیمار موثر تشخیص داده شد. به طور معمول، درمان بر کاهش احتمال تجربه یک رویا ناسازگار از طریق خواب بهتر و مدیریت علائم متمرکز است.
اتخاذ عادات خواب بهتر می تواند کیفیت خواب شما را بهبود بخشد. و به طور بالقوه بر رویاهای ناسازگار تاثیر بگذارد.
در طول روز ، به ویژه صبح ، خود را در معرض نور طبیعی خورشید قرار دهید. مصرف کافئین را برای تقویت بیشتر در نظر بگیرید. اما از خوردن بیش از 400 میلی گرم در روز اجتناب کنید. و آخرین فنجان قهوه خود را حداقل 6 ساعت قبل از خواب برنامه ریزی کنید