ازدواج با شخصیت نمایشی یا هیستری

ازدواج با شخصیت نمایشی

ازدواج با شخصیت نمایشی به‌مفهوم آن است که شما باید آمادگی داشته باشید تا انرژی زیادی را در برآورده ساختن نیارهای عاطفی وی صرف کنید. نیازهایی که هیچگاه به اتمام نمی‌رسد. شخصیت نمایشی همواره میزان بیشتری از توجه را می‌طلبد. شما باید آمادگی داشته باشید که او همواره به افراد دیگر جذب شده و تلاش کند تا نظر و توجه آنها را به خود جلب کند. شخصیت نمایشی چنان در میهمانی‌ها سعی در جلب توجه دیگران دارد که شما احساس سرافکندگی و شرمساری می‌کنید. او همواره می‌خواهد به دیگران نشان دهد که با افراد مشهوری در ارتباط است و به این واسطه دروغ زیاد می‌گوید.

او به‌شدت در برابر کوچکترین بی‌توجهی و برآورده نشدن نیازهایش پرخاش می‌کند. ازدواج با شخصیت نمایشی به معنای آن است که هیچ زمان نیازهای شما در زندگی، مورد نظر و توجه قرار نخواهد گرفت. شخصیت نمایشی آنقدر درگیر توجه‌طلبی خویش است که نمی‌تواند به چیز دیگری بیندیشد. او تعداد زیادی از دوستان جنس مخالف دارد که شما باید آنها را بپذیرید، زیرا در غیر اینصورت او را افسرده و خشمگین خواهید کرد. باید بدانید رابطه طولانی مدت برای فردی که دچار اختلال شخصیت نمایشی است، دشوار است. بنابراین در صورت ازدواج با شخصیت نمایشی انتظار طلاق و جدایی را داشته باشید.

1-مشکلات ازدواج با شخصیت نمایشی:

 از مشکلات بارزی که این افراد دارند این است که، در جمعی که قرار می گیرند مثلا در یک مهمانی، سعی دارند خود را به نمایش بگذارند و با هر رفتاری که بتوانند توجه دیگران را به خود جلب کنند

مثلاً جنس مخالفی که در مهمانی می باشد را با ترفند به خود جلب می کنند، تا به اطرافیان جنس موافق خود ثابت کنند که چقدر در این امر توانایی دارند و موفق هستند، حتی اگر بدانند که فرد مورد نظر همسر دارد.

2. پهن کردن دام برای نشان دادن قدرت فریبندگی:

افراد با مشکلات شخصیت نمایشی سعی می کنند تا فرد مورد نظرشان را با رفتارهایی که انجام می دهند به دام بیندازند

در واقع کنترل او را به دست بگیرند، البته نه برای رابطه جنسی، فقط در حد عشوه گری و نمایش خود، و شاید هم برای سوء استفاده مالی که هدف اصلی او در این فریبندگی، گرفتن قدرت یا موقعیت و یا آبروی شخص باشد که توانایی خود را در این کار نشان دهند و بعد او را رها می کنند و به سراغ کس دیگری می روند.

3. نداشتن محتوای ذهنی خاص:

افراد با شخصیت نمایشی سعی می کنند که به شما خیلی توجه کنند، شما را خوشحال کنند و یا کارهایی که دوست دارید انجام دهند

در واقع قلب شما را به دست می‌آورند اما بعد از مدتی متوجه می شوید که صحبت هایش بسیار سطحی است، یعنی محتوای ذهنی خاصی ندارند

یکی از مشکلات ازدواج با شخصیت نمایشی همین است، چون در جذب شما موفق شده‌اند در اوایل ازدواج او را همسر رویایی خود می دانید، ولی کم کم به اشتباه خود پی میبرید و متوجه می شوید که همه این رفتارها نمایشی است.

4. همسر خودمحور:

یکی از مشکلات ازدواج با شخصیت نمایشی این است که بعد از مدتی اگر موفق نشود توجه تان را به خود جلب کند عصبانی می شود، قهر می‌کند و شاید از خانه خارج شود

اگر این شخصیت خانم باشد، زیاد ارایش میکند، لباس هایی می پوشد که جلب توجه کند و به ظاهر خود مدام می رسد و اگر شما به او تذکر بدهید عصبانی می شود و اصلاً قبول نمی کند که خطایی از او سر زده

همیشه فکر می کند که او رفتار و اعمالش بسیار مناسب است، همیشه شما مقصر هستید و همین افکار را به اطرافیان نیز، منتقل می‌کند.

5. واکنش های هیجانی شدید:

شخصیت نمایشی فردی سطحی نگر است و برای جلب توجه دیگران، به اغواگری های جنسی دست میزند و در رفتارهای اجتماعی خود بدون اینکه توجه به موقعیتی که در آن است داشته باشد واکنش‌های هیجانی شدید از خود نشان می دهد که در واقع یک نمایش عاطفی هیجانی است و این موضوع می‌تواند یکی از مشکلات ازدواج با شخصیت نمایشی باشد آنها برایشان مهم نیست که چه عملکردی داشته باشند فقط مهم است که جلب توجه کنند.

6. وابستگی عزت‌نفس به تحسین دیگران:

در واقع عزت نفس آنها وابسته به تحسین دیگران است ولی این تحسین هم هر چقدر باشد آنها را راضی نمی‌کند چون بعد از این که فردی به آنها توجه کرد به سراغ فرد دیگری می روند

در واقع این افراد هنرپیشه های خوبی می شوند زیرا از دیده شدن لذت می برند، این اختلال شخصیت را می‌توان دوقلوی “اختلال شخصیت خودشیفته گی” دانست چون در هر دو اختلال، فرد به دنبال توجه و تحسین دیگران است.

7. تنوع طلبی:

یکی از مشکلات ازدواج با شخصیت نمایشی، این است که خیلی زود دلشان از هر چیزی زده می شوند و به دنبال سوژه های جدید هستند

حتی از روابط بلند مدت خود برای روابط جدید چشم پوشی می کنند و خود را در موقعیت های ریسک پذیر قرار می‌دهند، با وجود همسر و فرزند به دنبال فرد متاهل دیگری هستند در واقع ارتباط های متعدد عاطفی، از ویژگی های این افراد است.

 نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی

• در موقعیت‌هایی که مرکز توجه نیستند، احساس ناراحتی می‌کنند.
• در ارتباط با دیگران رفتارهای اغواگرانه و تحریک کننده دارند.
• احساسات و هیجانات سطحی و زودگذر دارند.
• به‌طور مداوم از ظاهر فیزیکی خود برای جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند.
• سبک گفتارشان غیرمنطقی و تنها بر پایه احساس است و به جزئیات توجهی ندارند.
• خودنما و نمایشی هستند و در بروز احساسات خود اغراق می‌کنند.
• بسیار تلقین‌پذیر هستند و تحت‌تاثیر دیگران و موقعیت‌ها قرار می‌گیرند.
• ارتباطات را بیش از واقعیت آنها صمیمی می‌پندارند.

دلایل اختلال شخصیت نمایشی

هیچ دلیل روشنی را نمی‌توان برای اختلال شخصیت نمایشی برشمرد، ولکن مجموعه‌ای از عوامل در به‌وجود آمدن آن دخیل هستند؛ از جمله:

محیط نامناسب: زمانی که کودک تنها توجه مشروط دریافت کند، احساس ارزشمند بودن نمی‌کند و باور می‌کند که تنها در صورت انجام رفتارهایی خاص، دوست داشتنی و مورد تحسین است. علت دیگر، غیرقابل پیش‌بینی بودن والدین در توجه به کودک است. والدینی که معیار مشخصی برای توجه به کودک ندارند و بر اساس حال درون خود، گاهی کودک را از خود می‌رانند و گاهی به او توجه می‌کنند. والدینی که از نظر عاطفی سرد هستند نیز می‌تواند در این اختلال موثر باشد. خلق و خو و سبک مدیریت استرس نیز بر به‌وجود آمدن این اختلال نقش دارد.

عوامل وراثتی: تحقیقات نشان می‌دهد اگر فردی این اختلال را داشته باشد، احتمال بیشتری دارد فرزند او نیز این اختلال را داشته باشد.

 درمان اختلال شخصیت نمایشی

مانند سایر اختلال‌های شخصیت، افرادی که اختلال شخصیت نمایشی دارند نیز انگیزه و تمایلی برای درمان ندارند و تنها وقتی برای درمان رجوع می‌کنند که اختلال آنها مشکل جدی برایشان به‌وجود بیاورد و زندگی آنها را تحت‌تاثیر قرار دهد. زمانی که با الگوی همیشگی خود، دیگر نتوانند با استرس‌ها و اتفاقات بیرونی مواجه شوند و برای مقابله با اتفاقات نیاز به الگوی جدیدی داشته باشند. آنها زمانی مراجعه می‌کنند که به‌واسطه تمام شدن رابطه، دچار افسردگی می‌شوند.

آنها در بیان نشانه‌های خود نیز مانند هر چیز دیگر بسیار اغراق می‌کنند و خود را مضطرب‌تر و افسرده‌تر از آنچه هستند، نشان می‌دهند تا توجه درمانگر را بیشتر به‌خود جلب کنند. آنها سعی می‌کنند مرزهایی که درمانگر می‌گذارد را بشکنند و تمام تلاششان آن است که توجه درمانگر را به‌خود جلب کنند.

برای اختلال شخصیت نمایشی مانند سایر اختلال‌های شخصیت هیچ دارویی وجود ندارد، اما برای مشکلات همراه با آن از جمله افسردگی و اضطراب می‌توان از دارو استفاده کرد.

روان‌درمانی بهترین درمان برای اختلال‌های شخصیت از جمله درمان اختلال شخصیت نمایشی است. مراجع باید با نیازهای واقعی خود که همانا کسب محبت واقعی و احساس ارزشمندی است، آشنا شود. او باید با انگیزه رفتارهای خود و با علت ترس خود از اینکه مورد توجه نباشد، آشنا شود و یاد بگیرد تا از راه‌های سالم‌تری به نیازهای خود بپردازد.

اولین فاکتور در درمان اختلال شخصیت نمایشی، شناخت و آگاهی مراجع از سبک و الگوی رفتاری ناسالم خویش است. مراجع باید با نشانه‌های رفتار خود در روابط اجتماعی و حرفه‌ای آشنا شود و درک کند در چه موقعیت‌هایی رفتارهای نمایشی بیشتر ظاهر می‌شود و نشانه‌های آن چه می‌باشد تا بدین طریق مراجع بتواند بر رفتارهای خود کنترل پیدا کند.

اهداف درمانی و مهارت‌هایی که مراجع باید فرا بگیرد عبارتند از:

• دست از تلاش از مرکز توجه بودن بردارد،
• رفتارهای جنسی و اغواگرانه خود را بشناسد و آن را متوقف کند،
• با شور و حرارت درباره چیزی که درباره آن مطمئن نیست، حرف نزند؛
• زود تحت‌تاثیر وقایع و افراد قرار نگیرد،
• رفتارهای نمایشی و اغراق‌آمیز خودش را بشناسد،
• سریع در روابط صمیمی نشود و گام به گام پیش برود.