مقیاس تبعیت در آزمون نئو

این خرده مقیاس، چهارمین خرده مقیاس شاخص توافق پذیری است. مقیاس تبعیت در آزمون نئو با واکنش فرد به تعارض­ های بین فردی در ارتباط است. نمره بالای تبعیت در آزمون شخصیت نئو با شخصیت وابسته رابطه دارد. همچنین نمره پایین در تبعیت با شخصیت پارانوئید، ضداجتماعی و مرزی رابطه دارد.

خرده مقیاس تبعیت در آزمون نئو

تبعیت در آزمون نئو به تغییر رفتار فرد به خاطر خواست فردی دیگر، اشاره دارد. تبعیت یعنی همراه شدن با گروه یا تغییر رفتار به منظور همرنگی با گروه؛ در حالی که ممکن است با نظر گروه مخالف باشید. بر خلاف اطاعت که فرد از مقام مسئول اطاعت می کند، تبعیت از دیگری نیاز به بالاتر بودن مقام فرد دیگر ندارد. موقعیت هایی که تبعیت در آن ها اتفاق می افتد، حالت های مختلفی دارد. این تنوع می تواند از درخواست کمک یک دوست تا تبلیغات اینترنتی که شما را به سایت های تبلیغاتی می کشانند، باشد.

در مقابل، زمانی که نمره افراد در تبعیت پایین باشد، پرخاشگری در فرد بالا می رود. پرخاشگری به معنی رفتاری است که منجر به آزار و درد می‌شود. پرخاشگری، رفتاری است که به قصد آسیب جسمی یا کلامی به فردی دیگر انجام می شود. در انسان، ناکامی ناشی از نرسیدن به اهداف، می تواند به پرخاشگری منجر شود. وقتی فرد در گروه، نظری مخالف با اکثریت داشته باشد، در رسیدن به هدف خود ناکام خواهد شد.

در صورت پایین بودن نمره تبعیت، این فرد ناکامی خود را به صورت پرخاشگری ابراز خواهد کرد. پرخاشگری می تواند با اهداف مختلفی صورت گیرد: ابراز خشم یا خصومت، نشان دادن تسلط، ترساندن یا تهدید کردن، رسیدن به هدف، ابراز مالکیت بر یک چیز، در پاسخ به ترس، واکنشی به درد یا رقابت با دیگران.

انواع پرخاشگری

مفهوم مقابل تبعیت می تواند پرخاشگری باشد. در روان شناسی، دو نوع پرخاشگری تکانشی و پرخاشگری وسیله ای از هم متمایز شده اند. پرخاشگری تکانشی که به عنوان پرخاشگری عاطفی نیز شناخته می شود، با هیجان قوی (معمولاً خشم) همراه است. این نوع پرخاشگری، برنامه ریزی شده نیست و اغلب در لحظه به وجود می آید. پرخاشگری وسیله ای اشاره به رفتارهایی دارد که برای رسیدن به هدفی بزرگ تر، انجام می شود.

پرخاشگری وسیله ای, اغلب با دقت، برنامه ریزی شده و معمولاً به عنوان وسیله ای برای رسیدن به هدف به کار می رود. البته در اکثر موقعیت های زندگی، هر دو نوع پرخاشگری به صورت همزمان دیده می شوند. زیرا انگیزه های آمیخته و تعامل کننده با هم، در این موقعیت ها وجود دارند.

عوامل مختلفی بر تبعیت در افراد اثر می گذارند:

• وقتی که افراد معتقد باشند وجه مشترکی با فرد درخواست کننده دارند، احتمال بیشتری دارد که با درخواست موافقت کنند.
• زمانی که وابستگی  به گروه برای افراد مهم باشد، به احتمال بیشتری با فشارهای اجتماعی وارد بر آن ها همراه می شوند و از آن ها تبعیت می کنند.
• زمانی که تعداد افراد گروه بالا می رود، احتمال تبعیت افراد بالاتر می رود. البته تعداد افرادی که به گروه اضافه می شوند مهم است. زمانی که فقط یکی دو نفر به گروه اضافه شوند یا تعداد زیادی از افراد به گروه اضافه شوند، تبعیت در افراد بالاتر نمی رود.
• زمانی که اعضای گروه از افراد نزدیک مانند خانواده یا دوستان تشکیل شده باشند یا فرد، احساس نزدیکی بیشتری با گروه داشته باشد؛ احتمال موافقت با درخواست گروه و تبعیت از آن هابالاتر می رود.