پرسشنامه روانشناسی هراس اجتماعی

Social Phobia Inventory (SPIN)

پرسشنامه هراس اجتماعی SPIN : اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) ، که به عنوان هراس اجتماعی نیز شناخته می شود ، نوعی اختلال اضطرابی است که با احساسات ترس و اضطراب شدید در موقعیت های اجتماعی ایجاد می شود و باعث پریشانی و توانایی مختل عملکرد در حداقل برخی از جنبه های زندگی روزمره می شود. توجه به اختلال اضطراب اجتماعی از سال 1999 با تایید و بازاریابی داروها برای معالجه آن بطور چشمگیری افزایش یافته است. این اختلال دارای پرسشنامه ای است که بر مبنای آن می توان به تشخیص آن پرداخت.

پرسشنامه هراس اجتماعی (SPIN) پرسشنامه ای است که توسط بخش روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه دوک برای غربالگری و سنجش شدت اختلال اضطراب اجتماعی تهیه شده است. این پرسشنامه نخستین بار به وسیله کانور و همکارانش در سال 2000 طراحی شد. این مقیاس ارزیابی خود شامل 17 ماده است که طیف اصلی هراس اجتماعی مانند ترس، اجتناب و علائم فیزیولوژیکی را در بر می گیرد. اظهارات موارد SPIN نشانگر علائم هراس اجتماعی است. در پاسخ به اظهارات شخص باید مشخص شود که هر جمله در مورد او چه مقدار صدق می کند.

پرسشنامه مذکور سه حیطه بالینی هراس اجتماعی یعنی ترس، اجتناب و علایم فیزیولوژیکی این اختلال را می‌سنجد. از مزیت‌های این پرسشنامه کوتاه بودن و سادگی نمره‌گذاری آن است که سبب می‌شود بتوان از آن به سهولت و بر روی جمعیت‌های بزرگ همانند دانشجویان استفاده کرد. یکی از موارد استفاده این پرسشنامه آزمودن پاسخ به درمان در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی است.

پرسشنامه SPIN شبیه به نظرسنجی در مورد خدمات مشتری است. هر عبارت SPIN را می توان با انتخاب پنج پاسخ بر اساس مقیاس شدت سینگهای هراس اجتماعی اعم از “اصلاً” تا “فوق العاده” اندازه گیری کرد. سپس به هر پاسخ مقدار عددی اعم از خفیف تا شدید اختصاص می یابد. ارزیابی کلی با نمره کل انجام می شود، و نمره کل بالاتر از 19 نشان دهنده احتمال بروز اختلال اضطراب اجتماعی است.

SPIN به عنوان یک مقیاس ارزیابی معتبر برای غربالگری اختلال اضطراب اجتماعی و همچنین اندازه گیری شدت هراس اجتماعی و نتیجه پس از درمان در نظر گرفته شده است.

این پرسشنامه به چه کسانی پیشنهاد می شود؟

اگر فردی دارای علائم اختلال هراس اجتماعی است، این پرسشنامه می تواند یاریگر فرد در تشخیص این اختلال و ایجاد ارتباط موثر با اجتماع باشد. اگر شخص یکی از علائم زیر را تجربه می کند، می تواند با تکمیل این پرسشنامه نسبت به درمان این اختلال اقدام کند. اختلال اضطراب اجتماعی (هراس اجتماعی) بنابر تعریف DSM-IV-R عبارت است از: «یک ترس مشخص و مداوم از یک یا چند موقعیت اجتماعی یا انجام کار». افراد که به این اختلال گرفتار هستند امکان دارد تجربه اضطراب و یا تجربه اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی متنوعی مانند مراسم های مختلف از جمله جشنها، صحبت کردن در جمع، قرار ملاقات جهت دوستی و اظهار خود به‌صورت قاطعانه در میان دیگران را داشته باشند .

علائم این اختلال شامل موارد زیر می شود:

علائم جسمی اغلب شامل سرخ شدن بیش از حد ، تعریق بیش از حد ، لرزش ، تپش قلب و حالت تهوع است. لرزیدن ممکن است همراه با گفتار سریع باشد. حملات هراس همچنین می تواند در اثر ترس و ناراحتی شدید اتفاق بیفتد. برخی از مبتلایان ممکن است از الکل یا داروهای دیگر برای کاهش ترس و مهار در رویدادهای اجتماعی استفاده کنند. برای مبتلایان به هراس اجتماعی طبیعی است که به این روش به خود درمانی بپردازند، به خصوص اگر مورد تشخیص و درمان قرار نگیرند. این اختلال در این موارد می تواند منجر به اعتیاد به الکل، اختلال در خوردن غذا یا انواع دیگر سوء مصرف مواد شود. علائم این اختلال در کودکان شامل این موارد می شود: بی‌قراری، لالی انتخابی، فرار از مدرسه، اضطراب جدایی و کمرویی.
پس از تشخیص از طریق پرسشنامه، اولین خط درمان اختلال اضطراب اجتماعی درمان شناختی رفتاری (CBT) است.درمان شناختی رفتاری در درمان این اختلال ، چه به صورت فردی و چه به صورت گروهی ، موثر است. بنابراین توصیه می شود تا پس از تکمیل این پرسشنامه زیر نظر یک روانشناس با تجربه، و اطمینان از وجود چنین اختلالی در خود یا اطرافیانتان، به درمان این اختلال بپردازید.

لطفا جملات زیر را بخوانید و مشخص کنید مسائل مطرح شده زیر طی هفته گذشته تا چه میزانی برای شما مشکل ایجاد کرده است .

برای هر مورد تنها یکی از گزینه های مقیاس زیر را انتخاب کنید.
1)اصلا          2) کم          3)تا حدی          4)زیاد                  5)خیلی زیاد

1-من از افراد صاحب قدرت می ترسم.
2-از این که جلوی مردم سرخ شوم ناراحت هستم.
3-مهمانی ها و گردهمایی ها مرا می ترساند.
4-من از صحبت کردن با افرادی که نمی شناسم ، اجتناب می کنم.
5-مورد انتقاد قرار گرفتن خیلی مرا می ترساند.
6-ترس از دستپاچه شدن موجب می شود تا از انجام کارها یا صحبت کردن با افراد اجتناب کنم.
7-عرق کردن در برابر دیگران مرا آشفته می کند.
8-از رفتن به مهمانی ها اجتناب می کنم.
......................