سلول های مغزی که نورون نامیده می شوند،مواد شیمیایی مختلفی را جهت ارتباط با سایر نورون ها ترشح می کنند.این یعنی یک سری تکانه الکتریکی بین نورون ها مسئول کارکرد های بخش های مختلف مغز می باشند.سروتونین یکی از این مواد شیمیایی است که در مغز تولید می شود .زمانی که سروتونین از نورون ترشح می گردد،منجر به تحریک سایر نورون ها می شود،سپس توسط پمپ هایی به سلول های مغزی باز می گردد و بازیابی می شود.اس سیتالوپرام متعلق به خانواده ی داروهای ضدافسردگی مهارکننده ی پمپ جمع کننده ی سروتونین (SSRIs) می باشد که در اختلالات مختلفی از جمله درمان افسردگی، حملات ترس، اختلالات اضطرابی و وسواس تجویز می شوند.
افسردگی و حملات ترس (panic disorder) عموماً بدون علت مشخصی در افراد بروز می کنند یا در اثر مشکلات ارتباطی،ضربه ی روحی یا یک بیماری رخ می دهد.دارو های مهار کننده ی پمپ جمع کننده ی سروتونین (داروهای SSRIs) که اس سیتالو پرام یکی از آنها می باشد ،سطح سروتونین را در فضای بین نورون ها افزایش می دهند.این کار کمک به برطرف سازی علائم افسردگی و حملات ترس و بسیاری از اختلالات دیگر مربوط به خلق و خو در برخی از افراد می شود.
در مصرف این دارو نکات زیر را در نظر داشتهباشید:
میتوانید سیتالوپرام را در شب مصرف کنید. این دارو را میتوانید بعد از شام و یا همراه با آن مصرف کنید. مشکلی ایجاد نخواهد شد..
اگر به داروی سیتالوپرام حساسیت دارید یا هر حساسیت دیگری دارید، قبل از مصرف این دارو با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید. داروی سیتالوپرام ممکن است شامل ترکیبات غیرفعالی باشد که موجب بروز حساسیت یا مشکلات دیگر بشود.قبل از مصرف سیتالوپرام در مورد سوابق پزشکی خود، مخصوصا سابقه اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی، سابقه اقدام به خودکشی در خانواده، مشکلات کبدی، تشنج، کمبود سدیم خون، زخم روده، خونریزی معده یا مشکلات خونریزی، سابقه گلوکوم (آب سیاه) در خانواده (نوع زاویه بسته)، با پزشک مشورت کنید.سالمندان ممکن است نسبت به عوارض این دارو مثل خونریزی، افزایش کیوتی، عدم تعادل، حساسیت بیشتری نشانبدهند. عدم تعادل باعث افزایش خطر سقوط میشود. کودکان ممکن است نسبت به عوارض این دارو، مخصوصا کاهش اشتها و کاهش وزن، حساستر باشند. همواره قد و وزن کودکی که سیتالوپرام مصرف میکند را تحتنظر داشتهباشید.قرص ضد افسردگی سیتالوپرام بر نواد قلب تاثیر می گذارد (عوارض طولانی مدت سیتالوپرام)
سیتالوپرام ممکن است موجب شرایطی شود که بر روی ریتم قلب تاثیر بگذارد (افزایش QT). افزایش کیوتی بهندرت باعث تپش قلب و عوارض دیگری مانند، گیجی شدید و غشکردن شود که باید سریعا با فوریتهای پزشکی تماس بگیرید.
اگر شرایط خاصی دارید یا داروهای دیگری مصرف میکنید که خطر افزایش کیوتی را در پی دارند، قبل از مصرف سیالوپرام، با پزشک خود مشورت کنید. همچنین اگر عوارضی مانند برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، حمله قلبی و افزایش کیوتی در آزمایش EKG) دارید یا سابقه خانوادگی مشکلات قلبی، مانند افزایش کیوتی در آزمایش EKG و مرگ ناگهانی قلبی دارید، با پزشکتان در مورد مصرف سیتالوپرام صحبتکنید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز، ممکن است خطر افزایش کیوتی را بیشتر کند. این خطر در صورت استفاده از داروهایی مانند دیوترتیکها یا قرصهای ادارار بالاتر میرود. همچنین شرایطی مانند تعرق شدید، اسهال یا استفراغ، این خطر را افزایش میدهند
به تمام ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود بگویید که این دارو را مصرف می کنید. این شامل پزشکان، پرستاران، داروسازان و دندانپزشکان شما می شود.
اس سیتالوپرام را بدون مشورت با پزشک و به طور ناگهانی قطع نکنید. قطع مصرف ناگهانی دارو علایمی مانند تغییرات خلق، تحریک پذیری، اضطراب و بی قراری، سرگیجه، بی حسی و یا سوزن سوزن شدن دست ها و پاها، گیجی، سردرد، خستگی و اختلالات خواب را به همراه دارد.
این دارو می تواند همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. در صورتی که پس از مصرف دارو دچار ناراحتی گوارشی شدید، می توانید دارو را همراه با غذا مصرف نمایید.
در برخی شرایط مانند مصرف هم زمان سرترالین با سایر داروهای ضدافسردگی، داروهای درمان میگرن و یا برخی داروهای دیگر ممکن است سندرم سروتونین رخ دهد. در صورت بروز علایمی مانند بی قراری، تغییر در تعادل، گیجی، توهم، تب، ضربان قلب سریع یا غیر طبیعی، گرگرفتگی، سفتی عضلات، تشنج، لرز، تعریق شدید، اسهال بسیار شدید، ناراحتی معده یا سردرد شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید
اس سیتالوپرام انانتیومر S مشتق شده از سیتالوپرام راسمیک است که بطور انتخابی بازجذب سروتونین را مهار می کند. روی بازجذب نوراپی نفرین یا دوپامین بدون اثر یا اثر کمی دارد. تمایل به 5-HT1-7، آلفا و بتا آدرنرژیک، D1-5، H1-3، M1-5 و گیرنده های بنزودیازپینی بسیار کم و یا وجود ندارد. اس سیتالوپرام به کانال های یونی سدیم، پتاسیم، کلر و کلسیم اتصال نمی یابد یا تمایل بسیار کمی دارد.
این دارو برای درمان و کنترل علائم افسردگی و افسردگی شدید کاربرد دارد. مصرف این دارو از انواع درمان های افسردگی است. نحوه عملکرد سیتالوپرام به این شکل است که این دارو به بازگرداندن ماده طبیعی به نام سرتونین در مغز کمکمیکند.
باعث پیشگیری از بازجذب سروتونین میشود و این ماده در بدن بیشتر باقی میماند. پس کمی خوشحالتر خواهید بود. ممکن است که سیتالوپرام بر روی حافظه هم تاثیراتی داشتهباشد. در صورت بروز مشکل در حافظه کوتاهمدت، با دکتر خود مشورت کنید. میتوانید از مشاوره دارویی کمک بگیرید. از دست رفتن حافظه از عوارض این دارو است.
این دارو در دوزهای مختلفی تهیه میشود و با دوزهای متفاوتی نیز تجویز میشود. در ادامه به برخی از دوزهای تجویزی آن پرداختهایم. نکات زیر را در رابطه با مصرف سیتالوپرام به خاطر داشتهباشید.
دوز مصرف داروی سیتالوپرام به سن، وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان، نتایج آزمایشهای پزشکی و سایر داروها بستگی دارد.
حداکثر میزان دوز مصرفی سیتالوپرام 40 میلیگرم در روز است.
دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و مدت زمان بیشتری نسبت به تجویز پزشک این دارو را استفاده نکنید.
ممکن است پزشک شما برای جلوگیری از این عوارض بعد از ترک دارو در یک دوره به کاهش میزان دوز مصرفی شما بپردازد.
تجویز و تعیین دوز مصرفی این دارو برای درمان افسردگی یا دیگر اختلالات روانی تنها بر عهده روانپزشک است، ازاینرو از مصرف خودسرانه دارو جدا خودداری کنید.
اما برخی از روشهای معمول تجویز این دارو، به شکل زیر هستند:
میتوانید سیتالوپرام را در شب مصرف کنید. این دارو را میتوانید بعد از شام و یا همراه با آن مصرف کنید. مشکلی ایجاد نخواهد شد.
چنانچه باردار هستید، فقط در صورت نیاز ضروری، داروی سیتالوپرام را استفادهکنید. زیرا ممکن است برای جنین مضر باشد. همچنین بچههایی که از مادرانی که تحت درمان سیتالوپرام در 3 ماه آخر بارداری بودهاند، بهندرت نشانههایی از ترک دارو، مانند مشکلات تغذیهای و تنفسی، تشنج، انقباض عضلانی و یا گریه مداوم از خود نشاندادهاند. اگر متوجه هر کدام از این عوارض در نوزاد شدید، بلافاصه به پزشک اطلاع دهید.از آنجایی که مشکلات روانی و روحی مانند افسردگی، اختلالات وسواس و اختلال استرسی میتوانند شرایط سختی باشند، از قطع دارو اجتناب کنید. مگر اینکه توسط پزشک تجویز شدهباشد. اگر قصد بارداری دارید، با پزشک خود در مورد فواید و خطرات استفاده از سیتالوپرام در زمان حاملگی مشورتکنید..
داروی سیتالوپرام ممکن است موجب خوابآلودگی و تاری دید شما بشود. الکل و ماریجوآنا این حالات را تشدید میکند. لذا از رانندگی و فعالیتهایی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمانیکه در هوشیاری کامل به سر ببرید، اجتناب کنید. هنگام مصرف سیتالوپرام، از خوردن الکل پرهیز کنید. در صورت مصرف ماریجوآنا، با پزشک خود صحبت کنید. ضمنا قبل از هر گونه جراحی همهی داروهایی که مصرف میکنید را با پزشک یا دندانپزشک خود در میان بگذارید.
اگر دوز مصرفی داروی سیتالوپرام را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به مصرف دوز بعدی، به یادآوردید که دارو را مصرف نکردهاید، نیازی به مصرف 2 برابر دارو نیست و فقط دوز مقرر را مصرف کنید.
برای نگهداری صحیح داروی سیتالوپرام، آن را در دمای اتاق، دور از حرارت و رطوبت و خارج از دسترس کودکان قرار دهید و در حمام نگهداری نفرمایید. توجه داشتهباشید که داروی منقضیشده را مصرف نکنید.
مصرف سیتالوپرام ممکن است منجر به عوارض زیر شود:
اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.درصورتیکه پزشک داروی سیتالوپرام را برای شما تجویز کردهاست، مطمئن باشید فواید آن بیش از مضراتش بودهاست. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی سیتالوپرام را مصرف کردهاند، عوارض جدی این دارو را تجربه نکردهاند
مواجه شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
تجربه کردید، سریعا با فوریتهای پزشکی تماس بگیرید.
بهندرت در برخی از مردان، مشکل نعوظ دردناک یا طولانی که 4 ساعت طول بکشد، دیده شدهاست. اگر دچار این عارضه شدید، مصرف دارو را قطع کنید و سریعا به پزشک مراجعه کنید. چون ممکن است مشکلات جدی دائمی ایجاد شود.
لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی، در مورد داروی سیتالوپرام نادر است. بااینوجود اگر واکنش آلرژیک جدی، مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربهکردید، سریعا از فوریتهای پزشکی کمکبگیرید.
با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضهای برخورد کنید که ذکر نشدهباشد. در این موارد با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
مشخصات کلی تداخلات:
بروموپرید، سیتالوپرام، داپوکستین، فکسینیدازول، لینزولید، متیلن بلو، مهارکنندههای مونو آمین اکسیداز (ضدافسردگی)، پیموزاید، راساژیلین، سلژلین، اوروکیناز
آیوفلوپان ید 123، سیمپرویر، فراوردههای تیروئیدی
القاکنندههای متوسط و قوی CYP3A4، سیپروهپتادین، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافیتینیب، گیلتریتینیب، لوماکافتور و ایواکافتور، میتوتان، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، ساریلومب، سیلتوکسیمب، گیاه علف چای، توسیلیزومب
داروهای با خاصیت ضد پلاکت، داروهای کاهنده قند خون، داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد سایکوز، آپیکسابان، آسپیرین، بمیپارین، برکسانولون، سفالوتین، سیتالوپرام، کلاژناز (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دمپریدون، فراوردههای حاوی دوکسپین، دولوکستین، ادوکسابان، انوکساپارین، گیلتریتینیب، هالوپریدول، هپارین، هیدروکسی کلروکین، ایبریتومومب تیوکستان، لوفکسیدین، متیلن بلو، مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (ضدافسردگی)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX2)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، اوبینوتوزومب، اکسی تریپتان، مهارکنندههای کیناز طولانی کننده فاصله QT(خطر متوسط)، عوامل متفرقه طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکنندههای CYP3A4 متوسط طولانی کننده فاصله QT(خطر متوسط)، راساژیلین، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین، سلژلین، تضعیفکنندههای CNS سروتونرژیک غیر اوپیوئیدی، مهارکنندههای باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، داروهای ترومبولیتیک، داروهای ضدافسردگی سه حلقهای، اوروکیناز، آنتاگونیست های ویتامین کا