این دارو برای درمان برخی اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، دورههای شیدایی یا افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی استفاده میشود. کوئتیاپین به عنوان یک داروی ضد روان پریشی آتیپیک شناخته می شود. قرص کوئتیاپین می تواند توهمات را کاهش داده و تمرکز شما را بهبود بخشد. این به شما کمک می کند که واضح تر و مثبت تر فکر کنید، کمتر عصبی شوید و در زندگی روزمره عملکرد بهتری داشته باشید. همچنین ممکن است خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد. کوئتیاپین می تواند به جلوگیری از نوسانات خلقی شدید یا کاهش تعداد دفعات وقوع نوسانات خلقی کمک کند. قرص ترانکوپین به صورت خارج از برچسب (مصارف غیر رسمی اما کاربردی دارو) برای اعتیاد به الکل، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال اضطراب فراگیر و روان پریشی مرتبط با بیماری پارکینسون و بی خوابی نیز استفاده می شود.
تحقیقاتی در مورد استفاده از کوتیاپین برای اضطراب انجام شده است، اما برای درمان این بیماری تایید نشده است. معمولا پزشک شما داروهای دیگری را به عنوان اولین انتخاب برای اضطراب توصیه می کند. تحقیقات نشان می دهد که ترانکوپین می تواند به ویژه در درمان اختلال اضطراب فراگیر موثر باشد. به عنوان مثال، در یک مطالعه بزرگ در سال 2016، محققان اثربخشی کوئتیاپین را به عنوان درمانی برای اختلال اضطراب فراگیر مورد مطالعه قرار دادند. در پایان مطالعه، محققان دریافتند که ترانکوپین یک درمان موثر برای اختلال اضطراب فراگیر در بزرگسالان است.
اگرچه کوئتیاپین اغلب به عنوان کمک کننده برای خواب و برای بی خوابی اولیه، به صورت غیر رسمی تجویز می شود. شواهدی از اعتیاد به کوتیاپین وجود دارد. همچنین عوارض جانبی مرتبط با کوتیاپین مانند علائم خماری صبح روز بعد و خستگی در طول روز به این معنی است که بیماران باید در مصرف ترانکوپین برای اختلال خواب محتاط باشند.
کوئتیاپین علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی و افسردگی اساسی را با اثر بر گیرنده های انتقال دهنده عصبی مختلف مانند گیرنده های سروتونین و دوپامین بهبود می بخشد. در اختلال دوقطبی، هر دو علائم افسردگی و شیدایی را بهبود می بخشد. اگرچه مکانیسم اثر کوتیاپین به طور کامل شناخته نشده است، مکانیسم های پیشنهادی متعددی وجود دارد. در اسکیزوفرنی، تاثیرات آن می تواند ناشی از عملکرد گیرنده های دوپامین و سروتونین باشد. در افسردگی دوقطبی و افسردگی اساسی، اعمال کوئتیاپین ممکن است به اتصال این دارو یا متابولیت آن به ناقل نوراپی نفرین نسبت داده شود.
قبل از شروع استفاده از کوتیاپین و هر بار که نسخه خود را دوباره شارژ می کنید، راهنمای دارو و بروشور اطلاعات را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز بپرسید. داروی ترانکوپین را طبق دستور پزشک معمولاً 2 یا 3 بار در روز با یا بدون غذا می توانید مصرف کنید. برای درمان افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی، این دارو را یک بار در روز قبل از خواب طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. قرص طولانی کوتیاپین را به طور کامل ببلعید، آنها را نشکافید، نجوید یا خرد نکنید.
برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری مصرف تراکوپین، آن را هر روز در زمان های معینی مصرف کنید.
دوز خود را افزایش ندهید یا از این دارو بیشتر از میزان تجویز شده استفاده نکنید. با مصرف بیشتر از کوئتیاپین وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و خطر عوارض جانبی شما افزایش می یابد. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد تا عوارض جانبی کاهش یابد. هر گونه علائم جدید یا بدتر شدن را فورا گزارش دهید. اگر وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی شرایط ممکن است با قطع ناگهانی ترانکوپین بدتر شوند. عوارض قطع ترانکوپین شامل مشکلات خواب، حالت تهوع، سردرد، اسهال، تحریک پذیری می باشد.
قرص ترانکوپین معمولا یک تا سه بار در روز با یا بدون غذا مصرف می شوند. قرص های طولانی رهش ترانگوپین معمولاً یک بار در روز در شب بدون غذا یا با یک وعده غذایی سبک مصرف می شوند. قرص ترانکوپین را در زمان های یکسانی هر روز مصرف کنید. اگر قرص ترانکوپین را یکبار در روز مصرف می کنید و برای شما خواب آور است، بهترین زمان مصرف قرص ترانکوپین برای شما در شب است.
اگر مصرف یک نوبت کوئتیاپین را فراموش کردید و معمولاً آن را یک بار در روز مصرف می کنید، به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید، مگر اینکه کمتر از 12 ساعت تا نوبت بعدی شما باقی مانده باشد. در این صورت، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی خود را در زمان معمول مصرف کنید.
اگر یک نوبت را فراموش کردید و معمولاً آن را دو بار در روز مصرف میکنید، به محض یادآوری نوبت فراموش شده را مصرف کنید، مگر اینکه کمتر از 8 ساعت تا نوبت بعدی باقی مانده باشد. در این صورت، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی خود را در زمان معمول مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده، 2 دوز را همزمان مصرف نکنید. اگر 2 دوز یا بیشتر را فراموش کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.
مدت اثر ترانکوپین بین 6 الی 7 ساعت است و بعد از 1.5 ساعت به اوج اثرش می رسد. همچنین کوئتیاپین تا 48 ساعت در بدن می ماند. بسیاری از افراد می گویند که چهار تا شش هفته طول می کشد تا کوتیاپین اثر کامل خود را نشان دهد. با این حال، برخی افراد زودتر از این فواید را تجربه می کنند.
برخی ممکن است حداقل علائم ترک را برای یک یا دو هفته پس از قطع ترانکوپین تجربه کنند. با دوزهای بالاتر، علائم ترک کوتیاپین ممکن است شدیدتر باشد. ترک ترانکوپین صرفا با نظارت پزشک ممکن است. کاهش آهسته دوز تحت نظر پزشک می تواند ناراحتی ناشی از قطع مصرف دارو را کاهش دهد.
قرص ترانکوپین در دورهای 25، 50، 100، 200، 300 و 400 میلی گرم موجود است. شربت ترانکوپین نیز در دوز 20 میلی گرم در 1 میلی لیتر تولید می شود. اگر پزشک شما دوز قرص کوئتیاپین را طوری تجویز کند که به صورت قرص در دسترس نیست، نحوه مصرف دوز تجویز شده را توضیح خواهد داد.
دوز بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید متفاوت است. حتماً به پزشک و داروساز خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید. پزشک ممکن است از شما بخواهد که دوز مصرفی خود را بسته به اینکه کوتیاپین چقدر برای شما کار می کند، تغییر دهید، ممکن است چند هفته طول بکشد تا به دوزی که برای شما بهتر است برسید. دوز ممکن است برای افراد مسن و افراد مبتلا به مشکلات کبدی کمتر باشد. حداکثر دوز کوئتیاپین در برخی موارد مصرف مانند علام شیدایی 800 میلی گرم در روز است.
جهت مصرف ترانکوپین برای اسکیزوفرنی معمولاً با دوز پایین 50 میلی گرم در روز شروع می کنید و برای شروع در طی چند روز افزایش خواهد یافت. پزشک ممکن است بسته به اینکه کوئتیاپین چقدر برای شما مفید است، به شما توصیه کند که به آرامی دوز خود را افزایش دهید، اکثر افراد با دوز روزانه 300 تا 600 میلی گرم احساس بهتری دارند. نیمی از دوز خود را صبح و نیمی را در شب مصرف کنید، مگر اینکه پزشک دستورالعملهای متفاوتی به شما بدهد. اگر قرص های آهسته رهش مصرف می کنید، کل مقدار روزانه را در یک دوز مصرف کنید.
برای درمان علائم شیدایی اختلال دوقطبی معمولاً با دوز پایین 100 میلی گرم در روز شروع می کنید و آن را افزایش می دهید. بسته به فایده ترانکوپین، پزشک ممکن است از شما بخواهد که به آرامی دوز خود را افزایش دهید، اکثر افراد با دوز روزانه 400 تا 800 میلی گرم احساس بهبود دارند. نیمی از دوز خود را صبح و نیمی را در شب مصرف کنید، مگر اینکه پزشک دستورالعملهای متفاوتی به شما بدهد. اگر قرص های آهسته رهش مصرف می کنید، کل مقدار روزانه را در یک دوز مصرف کنید.
مانند اکثر داروها، قرص ترانکوپین ممکن است عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر برخی از عوارض ترانکوپین را شرح می دهد. این لیست ها شامل همه عوارض جانبی احتمالی نمی شود. به خاطر داشته باشید که عوارض جانبی دارو می تواند به سن شما، سایر شرایط سلامتی که دارید و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید بستگی داشته باشد. پزشک یا داروساز شما می تواند در مورد عوارض جانبی احتمالی قرص های کوئتیاپین به شما اطلاعات بیشتری بدهد. آنها همچنین می توانند راه هایی را برای کمک به کاهش عوارض جانبی پیشنهاد کنند.
در اینجا فهرست کوتاهی از برخی از عوارض جانبی خفیفی که قرص های کوتیاپین می توانند ایجاد کنند، آورده شده است. برای اطلاع از سایر عوارض جانبی خفیف، با پزشک خود صحبت کنید یا اطلاعات تجویز قرص کوتیاپین را بخوانید.
عوارض جانبی جدی قرص کوئتیاپین ممکن است رخ دهند، اما شایع نیستند. اگر عوارض جانبی جدی ناشی از قرص های خوراکی کوتیاپین ER دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر فکر می کنید که در حال اورژانس پزشکی هستید، باید با 911 یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.
ترانکوپین دارویی است که در دوزهای مختلف ساخته میشود و متناسب برای بیماریهای مختلف در نظر گرفتهمیشود. دوز کم این دارو که قرص ترانکوپین 25 است معمولا برای اختلالات بیخوابی و جنون تجویز میشوند. این دارو در دوز کم دوز شروع کننده است و زمانی که از این دارو برای درمان اختلالات خواب و یا کمک درمان اختلالات دو قطبی استفاده میشود، معمولا اثرات بهتری دارد.ترانکوپین 25 یا کوئتیاپین 25 از داروهایی است که نیازمند تجویز متخصص است و نمیتوان آن را بدون نسخه تهیه کرد. کسانی که برای دریافت این دارو به داروخانه مراجعه میکنند، حتما باید نسخه داشتهباشند تا بتوانند این دارو را تهیه کنند. قرص ترانکوپین را نمیتوان بدون تجویز پزشک و بدون داشتن نسخه تهیه کرد و برای آن حتما باید به روانپزشک مراجعه کنید تا برای شما این دارو را نسخه کند.
یکی دیگر از دوزهای دیگر داروی ترانکوپین، ترانکوپین 100 است. این دوز از قرص ترانکوپین 100 یا کوئتیاپین 100 از داروهایی است که نمیتوان آن را بدون تجویز پزشک استفاده کرد زیرا داروی قوی و ضد سایکوتیک است. معمولا از ترانکوپین 100 برای درمان اختلال دوقطبی، به تنهایی یا به همراه داروهای دیگر مانند لیتیوم استفاده میشود. از ترانکوپین 100 برای بهبود اسکیزوفرنی نیز استفاده میشود.
برای این که از این دارو استفاده کنید حتما باید به متخصص روانپزشکی مراجعه کنید. زیرا نمیتوانید بدون نسخه این دارو را از داروخانه تهیه کنید چون میتواند عوارضی به جای بگذارد. مخصوصا که این دارو از داروهای قوی و با دوز بالا است.
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروها (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده میکنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید
در صورت استفاده از داروهای خوابآور مانند ضد درد اپیوئیدی یا تسکیندهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خوابآور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شلکنندههای عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتیهیستامینها (مانند سیتریزین، دیفن هیدرامین)، پزشک یا داروساز خود را مطلع نمایید. این دارو ممکن است در برخی آزمایشات آزمایشگاهی (از جمله آزمایش ادرار) تداخل ایجاد کند، احتمالاً باعث نتایج نادرست آزمایش میشود.
مراجعه به پزشک و ویزیت های دوره ای جهت بررسی روند درمان و کنترل عوارض جانبی، بسیار با اهمیت است.
قرص ترانکوپین با گذر زمان- به خصوص در صورت سوء مصرف- می تواند منجر به ایجاد چندین عارضه جانبی نامطلوب و بالقوه ی مزمن شود. در برخی موارد، این اثرات برگشت پذیر هستند و با پایان مصرف دارو بهبود می یابند، اما در شرایط دیگر، این تغییرات می توانند دائمی باشند.
طبق گزارشات، یکی از عوارض جانبی رایج قرص ترانکوپین، افزایش وزن است که با گذر زمان، می تواند به قلب، ریه ها، معده، کبد، لوزالمعده و سایر اندام ها آسیب برساند. این در حالیست که با رعایت دستور پزشکی مصرف دارو و رعایت تعادل سالم بین رژیم غذایی و ورزش می توان از افزایش وزن جلوگیری کرد و در یک وزن سالم باقی ماند.
قرص ترانکوپین همراه با افزایش وزن، ریسک سایر مشکلات متابولیکی همچون افزایش قند خون را نیز در پی دارد. بین مصرف قرص ترانکوپین و تشخیص دیابت رابطه ای وجود دارد. قند خون بالای مرتبط با این دارو در بعضی موارد می تواند شدید باشد و منجر به افت شدید سطح pH خون (کتواسیدوز)، کما یا مرگ شود.
کلسترول بالا نیز می تواند مضر باشد و خطر سکته های مغزی یا قلبی را افزایش دهد. داشتن کلسترول و فشار خون بالا اغلب با اضافه وزن یا سبک زندگی ناسالم همراه است. سوء مصرف قرص ترانکوپین، فرد را در معرض خطر ابتلا به شرایط مرتبط با افزایش وزن قرار می دهد.
اثرات مزمن (طولانی مدت) سوء مصرف قرص ترانکوپین
قرص ترانکوپین با گذر زمان- به خصوص در صورت سوء مصرف- می تواند منجر به ایجاد چندین عارضه جانبی نامطلوب و بالقوه ی مزمن شود. در برخی موارد، این اثرات برگشت پذیر هستند و با پایان مصرف دارو بهبود می یابند، اما در شرایط دیگر، این تغییرات می توانند دائمی باشند.
افزایش وزن
طبق گزارشات، یکی از عوارض جانبی رایج قرص ترانکوپین، افزایش وزن است که با گذر زمان، می تواند به قلب، ریه ها، معده، کبد، لوزالمعده و سایر اندام ها آسیب برساند. این در حالیست که با رعایت دستور پزشکی مصرف دارو و رعایت تعادل سالم بین رژیم غذایی و ورزش می توان از افزایش وزن جلوگیری کرد و در یک وزن سالم باقی ماند.
افزایش قند خون
قرص ترانکوپین همراه با افزایش وزن، ریسک سایر مشکلات متابولیکی همچون افزایش قند خون را نیز در پی دارد. بین مصرف قرص ترانکوپین و تشخیص دیابت رابطه ای وجود دارد. قند خون بالای مرتبط با این دارو در بعضی موارد می تواند شدید باشد و منجر به افت شدید سطح pH خون (کتواسیدوز)، کما یا مرگ شود.
علائم هیپرگلیسمی مقاوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کلسترول بالا نیز می تواند مضر باشد و خطر سکته های مغزی یا قلبی را افزایش دهد. داشتن کلسترول و فشار خون بالا اغلب با اضافه وزن یا سبک زندگی ناسالم همراه است. سوء مصرف قرص ترانکوپین، فرد را در معرض خطر ابتلا به شرایط مرتبط با افزایش وزن قرار می دهد.
قرص ترانکوپین ممکن است با سایر اثرات فیزیکی مزمن از جمله موارد زیر همراه باشد:
این وضعیت بر سیستم عصبی فرد تاثیر می گذارد و با حرکات غیر ارادی بی شماری مشخص می شود. فرد مبتلا به تاردیو دیسکینزیا ممکن است توانایی کنترل حالت های صورت خود را از دست بدهد و در استفاده از زبان و دهان خود با مشکل روبرو شود. از آن بدتر، این شرایط ممکن است غیرقابل برگشت باشند.
قرص ترانکوپین به داروی تغییر دهنده فشار خون مصرف کنندگان، معروف است. جالب اینجاست که کودکان و نوجوانانی که از این دارو استفاده می کنند به طور کلی فشار خون بالاتری را تجربه می کنند در حالی که بزرگسالان، احتمالاً فشار خون پایین تری را تجربه می کنند. هر دو شرایط بالقوه، مشکل ساز است و برای ارزیابی هر گونه خطر احتمالی باید به پزشک خود مراجعه کنید (مانند افزایش خطر زمین خوردن در فشار خون پایین).
افرادی که قرص ترانکوپین مصرف می کنند، بیشتر در معرض خطر زمین خوردن و آسیب دیدگی ناشی از آن هستند. این خطر به دلیل خواب آلودگی، تعادل ضعیف، بی ثباتی حسی و فشار خون پایین ایجاد می شود.
قرص ترانکوپین ممکن است تعداد گلبول های سفید خون (WBC) را کاهش دهد (به ویژه در کسانی که سابقه آن را دارند). از نظر پاتولوژیک، پایین بودن تعداد گلبول های سفید (لکوپنی) می تواند خطرناک باشد زیرا این سلول ها به طور معمول با عفونت مقابله می کنند. از این رو، این شرایط می تواند فرد را در معرض افزایش خطر ابتلا به عفونت قرار دهد.
مصرف قرص ترانکوپین احتمال ایجاد آب مروارید را افزایش می دهد، که می تواند باعث تاری دید و به حداقل رسیدن بینایی شود.
مصرف این دارو ممکن است سطح هورمون تیروئید را کاهش دهد که با افزایش دوز مصرفی، این مشکل بدتر می شود.
قرص ترانکوپین، بلع را دشوارتر می کند، که ممکن است منجر به آسپیراسیون پنومونی شود (عفونت ریه ناشی از برگشت غذا).
مصرف قرص ترانکوپین، توانایی طبیعی بدن در مدیریت و تنظیم حرارت و دمای مرکزی خود را مختل می کند. افرادی که ورزش سنگین می کنند یا در معرض آب و هوای گرم قرار می گیرند- در صورت عدم مراقبت- به راحتی می توانند دهیدراته شوند.
هرچند به ندرت، اما این دارو خطر تشنج نیز دارد. افرادی که سابقه تشنج- یا سایر موارد ایجاد کننده تشنج- دارند ممکن است، بیشتر در معرض خطر باشند.
این دارو- به ویژه اگر با سایر داروها ترکیب شود- می تواند منجر به ناهنجاری های ضربان قلب و احتمالا وضعیت های اورژانسی قلب شود.
برخی از این روش های درمانی- به خصوص در مصارف طولانی مدت- خطراتی در پی دارند. با این حال، گزینه های مطمئن دیگری شناخته شده اند که عوارض جانبی مهمی در پی ندارند.
نسخه های کمکی خواب می توانند، خواب را برای شما آسان کنند. گزینه های تجویزی شامل بنزودیازپین ها و داروهایی با اثرات آرام بخشی، مانند داروهای ضد افسردگی اند.
برخی از نمونه های داروهای تجویزی خواب شامل موارد زیر است:
بسیاری از این داروها برای مصارف طولانی مدت توصیه نمی شوند، زیرا ممکن است اعتیاد آور باشند. علاوه بر این، داروهای خواب آور تجویز شده می توانند عوارضی مانند خواب آلودگی روزانه ایجاد کنند.حتما در مورد خطرات و مزایای داروهای تجویزی خواب با پزشک مشورت کنید.
★ بیماریهای روانی با هر شدتی که باشند میتوانند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهند. برخی از این اختلالات روانی با توجه به زمینه ارثی در فرد بروز پیدا میکنند. اما افسردگی در اکثر مواقع با توجه به عوامل محیطی به وجود میآید. اختلالات خواب مانند بیخوابی یکی از عوارض وجود افسردگی در فرد محسوب میشود. قرص ترانکوپین دارویی برای درمان تمام این اختلالات روانی محسوب میشود. این قرص را حتما باید تحت نظر پزشک مصرف کنید چراکه در برخی موارد منع مصرف دارد. ازآنجایی که ترانکوپین با بعضی از داروها تداخل دارویی دارد، برای اجتناب از عوارض ترانکوپین بهتر است قبل از مصرف تمام شرایط پزشکی خود را برای پزشک خود توضیح دهید.
چنانچه در مورد شناخت اختلالات روانشناختی، شخصیتی و خصوصیات شخصیتی کنجکاو هستید میتوانید از تست های آنلاین سایکومتریست استفاده کنید و نتیجه را آنی دریافت کنید برای شرکت در تست های تشخیص اختلالات شخصیتی و تست های خصوصیات شخصیتی | تست های تشخیص اختلالات شخصیتی شخصیت شناسی کلیک کنید